Beneluxmeeting Veldhoven, 4 maart 1992

Meer Opa's reizen
Meer Opa's reizen

Eén van de vele Beneluxmeetings, feitelijk een soort familiebijeenkomsten in de tijd dat er nog zg. treintaxi’s bestonden (speciale taxi’s voor treinreizigers). De meeting was voor mij gelijk een generale repetitie voor mijn eigen praatje, later dit jaar op WODES’92.

Woensdag 4 maart 1992.

Ik vertrek om 6.39 uit Harlingen (waar we deze week de krokusvakantie doorbrengen) per trein. Om half elf ben ik in Eindhoven waar ik per treintaxi naar de Koningshof ga (eerst wel ca. 20 minuten gewacht, maar daarna binnen het kwartier linea recta naar de plaats van bestemming; Hans Nieuwenhuis, die tegelijk met mij uit de trein stapt, komt net iets voor mij de Koningshof binnen). Per gewone taxi had mij deze rit zo’n 40 gulden gekost, per openbaar vervoer ongeveer 3 gulden en nu 5 gulden. Dus redelijk veel service voor je geld.

Koningshof is nog net als 2 jaar geleden. Even wennen aan de afwijkende nummering en bewegwijzering (met kleuren en nummers), comfortabele maar kleine kamers, veel koffie, lekker eten, etc.

Harry Trentelman opent op zijn ingetogen wijze de meeting, waarna prof. Hollot uit Amherst spreekt over robust control. Het hele verhaal gaat over polynomen en is voor mij onbegrijpelijk.

Na de lunch (ragou-bakje, brood) houdt Paula Rocha een twee uur durende eerste helft van de mini-curus over 2D-systemen (systemen met naast de dimensie tijd nog een tweede dimensie, plaats bijvoorbeeld). Een duideljk en zorgvuldig voorbereid verhaal.

Na de koffie de eerste reeks parallelle sessies waar weinig interessants bij zit. Ik spreek nog een tijdje met Geert Jan Olsder over WODES’92.

Voor het diner is er om zes uur nog een korte vergadering van de werkgemeenschap theorie van de SMBT. Jan van Schuppen vertelt mij daar dat hij iemand op het CWI heeft aangesteld op het gebied van DESs. Donderdags heb ik met deze AIO’er, Aad Overkamp, nog een gesprek.

Het diner is Chinese kost. Lekker.

Donderdag 5 maart.

Half negen ontbijt en daarna om negen uur de plenaire lezing van prof. Francis uit Toronto met enkele eenvoudige en na verloop van tijd steeds lastiger dingen op het gebied van sampled data.

De daarna volgende parallelle sessies, die ik volg, gaat over fuzzy logic en neurale netwerken. De sprekers zijn resp. Barreto (over fuzzy logic. Aan de hand van een medisch experiment (laten flitsen van licht waardoor een baby die richting uit gaat kijken, eerst met het hoofd, gevolgd door een beweging van de ogen) geeft hij overeenkomsten tussen zijn fuzzy regelaar en de realiteit. Zijn regelaar doorloopt hetzelfde leerproces als een baby. Na afloop van zijn verhaal vergeet hij echter de microfoon af te doen); van Luenen (Twente) (stelt ook de hele sessie de vragen); mej. Luccofier (België) (tovert allerlei Lyapulov-functies op het scherm); Barreto (weer) (een tweede verhaal, gebruikt eerste verhaal als inleiding en neemt wederom de microfoon mee de zaal in na afloop, en – O,ja – leest z’n hele verhaal voor!).

Vooral het eerste praatje van Barreto doet mij interesseren in fuzzy logic, het met allerlei logische regeltjes (als dit dan dat) regeleen van systemen.

Na de lunch (soort gehaktbal, brood) een korte pauze, ik ga namelijk niet naar het tweede deel van de plenare lezing van Hollot maar bereidt mijn praatje nog even voor.

Daarna komt mijn sessie aan de beurt. Een verzameling met van alles en nog wat erin: Erik van Dracht (spreekt over een productielijn met machines en buffers. Leuk overzicht zonder bewijzen); mijn praatje eigen (Ik blijf binnen de tijd, en kan zelfs nog even reclame maken voor WODES’92. Na afloop geen vragen (er zitten overigens ook weinig DES-mensen in de zaal). Het verhaal vind ik zelf iets te veel formulewerk, zodat ik het voor volgende keren wat zal moeten aanpassen (voorbeeld meer in geheel verweven. Beter een ingewikkelder voorbeeld). Bovendien zitten
er nog enkele (op het laatste moment met de hand verbeterde) fouten in, oeps!); Hans Braker (geeft leuk overzicht van max-algebra. Ik kan alles volgen maar heb het dan ook al vaker gezien.); H.R. Visser (gemanipuleer met systeemmodel om periodiek gedrag te kunnen bepalen van switching networks.); Zhu (begint met “this is last talk of the day. You are probably very sleepy. Me too. But this is a simple talk so you could understand it even when half asleep.” Dit geldt niet voor mij: identificatie is niet mijn pakkie-an).).

De sessie is al met al lang en zwaar. Na afloop heb ik nog een gesprek met Boel uit Gent (bezig met metroregeling via Petri Netten), die wel in mijn aanpak is geïnteresseerd. Ik beloof hem wat te sturen.

Het avondeten is wederom prima. Na afloop heb ik nog een gesprek met Aad Overkamp. Evenals Hans Braker beloof ik ook hem wat te zullen sturen.

Vrijdag 6 maart.

Voor negen uur ontruim ik mijn kamer. De rij bij de receptie is zo lang dat ik later besluit af te rekenen. Dit blijkt dan mee te vallen. Twee telefoontjes naar huis kosten mij in totaal slechts 2 gulden.

Het ochtendprogramma bestaat uit het tweede deel van het verhaal van Francis over sampled datas en het tweede deel van de mini cursus over image processing.

Francis vertelt aan het eind over hybride systemen, combinaties van continue systemen (eventueel met digitale regelingen) gekoppeld aan DESs. Als voorbeeld wordt een systeem met 3 tanks behandeld, in 1991 door o.a. Ramadge aangedragen.

dr. Lagendijk tovert veel leuke plaatjes op het scherm in het kader van image processen. Een aantal daarvan heb ik eerder gezien in de colloquiua bij de vakgroep.

Na de laatste lunch (vis, brood) ga ik weer op huis aan. De treintaxi wordt besteld (dient eigenlijk een uur van tevoren te gebeuren, maar is
al na een half uur ter plekke). Op het station in Eindhoven maak ik nog even gebruik van de kluisjes (om even een souvenir voor de thuisblijvers
te kunnnen kopen), maar kan daarna het ding niet meer openkrijgen. Een mederwerkster van het station moet de kluis dan openen. Volgens mij zijn de kluisjes nauwelijks meer betrouwbaar. Daarna kan ik met de half-vier trein in een keer door naar Leeuwarden in hoef alleen daar
maar over te stappen naar de trein naar Harlingen.

Later hoor ik dat vanwege een bommelding het station in Groningen enige tijd onbereikbaar is geweest. Gelukkig moest ik naar Friesland dit keer!

Tegen zeven uur ben ik weer thuis.