Eén jaar Bernoulliborg

Deze maand zit ik alweer één jaar in de Bernoulliborg…

…en ik moet zeggen: met veel plezier. Het gebouw heeft een uitstekende uitstraling, de kamer is prettig (en op de vijfde verdieping ook nog eens een prachtig uitzicht over de stad!) en de klimaatbeheersing is boven verwachting erg goed. Zo was het afgelopen zomer verrassend koel op mijn kamer ondanks het feit dat deze kamer direct op het zuiden ligt.

De Bernoulliborg heeft inmiddels een eigen pagina op de Nederlandse Wikipedia.

De meeste kinderziektes zijn inmiddels uit het gebouw. College geven in één van de collegezalen gaat prima (alleen de pc’s staan wat ongelukkig opgesteld met het scherm naar de muur: als docent sta je dan met je rug naar je publiek), de kantine (pardon: het restaurant) serveert goed en gevarieerd en de permanente demo’s van scienceLynx langs de showtrap blijven mensen trekken en zijn zeer in trek bij allerlei activiteiten richting scholieren en aankomende studenten.
Alleen de liften hadden wel wat sneller gemogen: het duurt erg lang voor deuren open gaan en/of de lift zich in beweging zet.

Vergeleken met mijn vorige werkplekken is de Bernoulliborg veruit favoriet. Even een korte terugblik:

Het WSN – gebouw
Hier heb ik jaren mogen vertoeven (eerst als student, later als medewerker) en al die jaren werd er wekelijks aan het gebouw gesleuteld (dus regelmatig boorgeluiden), de airco was duidelijk niet perfect en de uitstraling van het gebouw niet je-dat. Wel veel oude (IT-)herinneringen in dit gebouw (Kees Straatman als beheerder van de pdp-11 machines die nog met boottrapcode en ponsband opgestart moesten worden, de eerste emailtjes, voor het eerst werken met TeX, om zo maar eens wat te noemen).
Inmmiddels is het WSN-gebouw na een grondige renovatie door FEB in gebruik en het ziet er in elk geval allemaal een stuk moderner en frisser uit.

Blauwborgje 3
Toendertijd nieuwbouw, maar wel grotendeels prefab (de volgnummers stonden nog op de betonnen kolommen tussen de ramen). Hier weer veel last van warmte in de zomer (omdat de architect van het gebouw maar geen zonwering aan de buitenkant wilde accepteren!).
Blauwborgje is inmiddels na een grondige verbouwing in gebruik door ruimtelijke wetenschappen (ben nog niet weer binnen geweest, dus geen idee hoe het er nu uitziet).

Nijenborgh 4
Mijn eerste werkplek in NB4 was in het noodgebouw 5151 en inderdaad, meer dan een veredelde keet kon je dat niet noemen. Het was er overigens wel erg gezellig op de gang! En de later ingebouwde airco’s maakten het verblijf in de zomer wat beter uit te houden.
Later heb ik nog een tijdje recht boven het zg. “ei” van het hoofdgebouw van NB4 gezeten: een doorloop gangetje en ver van secretariaat en veel collega’s in een wel erg klein kamertje waar nota bene eerst zelfs nog een facultair bestuurslid gezeten heeft! Absoluut niet optimaal, geen raam naar buiten, maar voor een paar maandjes wel uit te houden.

En nu dan de Bborg. Absoluut de beste van allemaal!
<

2 reacties op “Eén jaar Bernoulliborg

  1. Ik ben toch wat minder onder de indruk van de klimaatbeheersing. In collegezalen (met name de kleinere werkcollgezaaltjes) en vooral de practicumzalen kan het érg muf worden. Gelukkig hebben de bouwvakkers een fout gemaakt en kunnen de ramen open voor de broodnodige frisse lucht. Dit was niet de bedoeling, echter zijn er per ongeluk ramen geplaatst zonder slot, ze hoorden alleen open te kunnen voor glazenwassers. Een geluk bij een ongeluk.

    Dat er stallingsruimte is is een hele verbetering maar helaas is dit dusdanig veel ‘gedoe’ (trap af, trap op) dat veel mensen er voor kiezen om hun fiets maar voor de deur te zetten, wat tot een puinhoop leidt. En het is natuurlijk van de zotte dat de deur vanuit de stalling naar het middelste trappenhuis (kortom: richting collegezalen!) afgesloten is om beveiligingsredenen. De alternatieve route is wel erg ver om.

    Dat het nog steeds niet gelukt is om voor adequate zonwering in o.a. zaal 267 te zorgen is ook wat jammer: na zwarte stickers is er nu transparant plastic geplaatst…….. Prima om de zon iets te dimmen, maar voor de beamer niet echt genoeg. Gelukkig zitten we in de donkere dagen.

    Tsja, en dan nog de organisatorische dingen. Student-assistenten en afstudeerders kunnen de regelingen van het oude gebouw (een toegangspas om buiten kantooruren verder te werken) wel vergeten, om maar iets te noemen.

    De Bakkerbunker heeft nog een lange weg te gaan.

  2. Tip voor de lift: als je dubbelklikt op de verdieping waar je naar toe wilt (tijdsinterval voor dubbelklik komt behoorlijk precies) gaat de deur direct dicht